Buxoro shahridagi “Shayxon” mahallasida istiqomat qiluvchi Bozorovlar xonadonidan har kuni toʻrt-besh chogʻli kishining boʻsh toʻrxaltani toʻldirib chiqib ketishi odatiy holga aylandi. Vaholanki, bundan nari borsa bir yil muqaddam bu hovli eshigi oldida pashsha uchsa eshitilardi.

– Tomorqamizda har yili sabzavot – poliz mahsulotlari yetishtirib kelardik, – deydi xonadon bekasi Sabohat Bozorova. – Issiqxona barpo etganimizdan soʻng roʻzgʻorimizga baraka kirdi. Dastlab pomidor yetishtirdik. Hozir esa bodring hosilga kirgan. Narxi bozordagidan arzon. Xaridorlar uyimizdan kelib olib ketyapti. Ochigʻini aytsam, yetishtirgan mahsulotlarimiz endi mahalladoshlarimizdan ortmayapti. Shu ishga ragʻbat uygʻotib, bizni qoʻllab-quvvatlagan mahalla “yettiligi”dan minnatdormiz.

Sabohat opaning bu soʻzlaridan oilaning oʻziga tinch xonadonlar qatoriga kirganini anglash qiyin emas. Ixchamgina issiqxonaning ortidan har oyda 4 – 5 million soʻm foyda olish aytishga oson. Axir, qishloqda 8 – 10 sotix tomorqasi boʻla turib, mahalla fuqarolar yigʻinidan yordam soʻrab yurganlar ozmi?

– Ishlayman, kambagʻallik balosidan xalos boʻlaman, degan kishining ortida davlatimiz turibdi, – deydi S. Bozorova. – Bunga oʻz hayotim misolida ishonch hosil qilyapman. Bizga issiqxona qurish uchun tijorat bankidan 33 million soʻm miqdorida imtiyozli kredit mablagʻi berildi. Bundan tashqari, qizim Nilufarga 30 sotix yer maydoni ajratildi. Halol mehnat evaziga roʻzgʻor kamu koʻstini toʻldiryapmiz. Buning ustiga deng, nisbatan arzon mahsulotlarimizni sotib olayotgan mahalladoshlarimizdan rahmat ham eshityapmiz.

Tomorqasi bor oilaga uni chinakam xazinaga aylantirish uchun ishtiyoq, intilish va ozgina masʼuliyat kifoya. Buxoro tumanidagi Yuqori Navmetan qishlogʻida umrguzaronlik qilayotgan mehnat faxriysi Qahramon Xalilov bilan suhbatlashsangiz xuddi shundan soʻz ochadi.

– Qalovini topsa qor yonadi, – deydi u. – Tumanimizdagi “Varnet” korxonasini olib koʻring. Shoʻrxok yerda, qamishzor oʻrnida oynavand dalalar, butun boshli botanika bogʻi barpo etdi. Kirsangiz chiqqingiz kelmay qoladi. Oilamizga kelsak, tomorqada ishlash farzandu nevaralarim uchun odatga aylangan. Asosiy ishlaridan ortib har kuni shunga vaqt ajratishadi. Pomidoru bodring, kartoshka-yu piyoz – hamma-hammasi oʻzimizdan chiqadi. Keyingi paytda sitrus meva yetishtirishni ham yoʻlga qoʻydik. Hosil gʻarq pishgan limonzorimizga qarang. Xushboʻy hidini tuyib, yashargandek boʻlaman. Oshnalarimni ham atayin shu yerga chorlayman. Gurunglashib bahri dilimiz ochiladi. Men yurtdoshlarimga qarata “Tomorqaning har qarichini qadrlang” degim keladi.

Otaxonning taʼkidlashicha, 10 – 12 tup limonning har biridan 40 – 50 kilogrammga yetkazib hosil olinyapti. Uni uzoq muddatga saqlash va shundan soʻng sotish evaziga oila durustgina daromad qilmoqda.

Muhimi shundaki, viloyatda Sabohat opa, Qahramon otadek tomorqaga mehr qoʻygan, yerni qadrlab, roʻzgʻorini but, bozorni toʻkin etayotgan oilalar soni koʻpaymoqda. Agar 2017-yilda viloyat boʻyicha tomorqachilar tomonidan 794 ming tonna mahsulot yetishtirilgan boʻlsa, joriy yilga kelib bu koʻrsatgich salkam ikki baravarga oshdi.

Istam IBROHIMOV

(«Xalq soʻzi»).